เสียงเครื่องมือสื่อสารส่วนตัวดังติดกันรัวราวๆ สามนาที พอกดรับสาย สุ้มเสียงแสบแก้วหูก็โพล่งดังพลางถาม
“คุณหนู ทำอะไรอยู่จ๊ะ ถึงได้รับสายช้าจัง”
“ว่ายังไงคุณพิไลลักษณ์ โทร.มาก็บ่นเลยนะ ฉันแค่รับสายช้าไปสองสามนาทีเอง ก็มัวแต่เช็คงานติดพันน่ะสิ” นงนุชตอบปนว่าเพื่อนสนิท
“เออๆ เช็คงานอยู่ก็แล้วไป นึกว่าไม่อยากจะรับสายของฉัน” พิไลลักษณ์เอ่ยเสียงงอนๆ
“พุทโธ่ พิไลลักษณ์เพื่อนเลิฟ ใครจะไม่อยากรับสายของเธอกันเล่า เพราะเธอน่ะ โทร.มาทีไรมีเรื่องเด็ดๆ มาบอกเสมอๆ วันนี้ก็มีอีกล่ะสิท่า” เพื่อนสนิทของพิไลลักษณ์เดาแบบรู้ใจ
“ถูกต้อง วันนี้มีเรื่องเด็ดมาบอกอีกแล้ว”
“เรื่องอะไร?” เสียงนงนุชอยากจะรู้ขึ้นมาบ้าง
“ก็เรื่องหนังใหม่ออนไลน์น่ะสิ ที่ทำงานของฉันมีแต่คนพูดถึงกันนะ ฉันก็เลยโทร.มาบอกเธอ เผื่อเธอจะสนใจ” พิไลลักษณ์บอกเรื่องเด็ดของตัวเอง แต่เพื่อนสนิทกลับว่าเนือยๆ
“อ๋อ แค่นี้เอง”
“เธอรู้เรื่องนี้แล้วเหรอ?”
“อือ ก็ได้ยินคนพูดถึงบ้าง แต่ฉันยังไม่เคยลองดู เพราะวันๆ ก็ยุ่งกับตรวจบัญชีจนแทบไม่มีเวลากินเวลานอนอยู่ละ จะเอาเวลาที่ไหนไปสนใจหนัง” นงนุชตอบตามจริง
“โอยๆ คุณหนู ขืนเธอทำงานเป็นบ้าเป็นหลังแบบนี้นะ มีหวังเธอโรคประสาทกินพอดี หาอะไรผ่อนคลายบ้างเถอะนะๆ” น้ำเสียงของพิไลลักษณ์บ่งบอกความเป็นห่วง
“เธออย่าบอกนะว่าจะให้ฉันนั่งดูหนังอะ”
“อือ” พิไลลักษณ์เอ่ยคำรับ
“พิไลลักษณ์ เธอก็รู้ว่า วันๆ กว่าฉันจะกลับถึงบ้านมันกี่โมงกี่ยามกันแล้ว แล้วฉันจะเอาเวลาที่ไหนดูหนังแบบที่เธอแนะนำล่ะ” นงนุชว่าพลางส่ายหัว
“เธอก็ใช้เวลาระหว่างนั่งรถไฟฟ้ากับรถแท็กซี่เข้าบ้านให้มีประโยชน์สิจ๊ะ เธอคิดดูสิ บ้านเธอน่ะ ใช้เวลาเดินทางเป็นชั่วโมงๆ ไอ้ช่วงเวลาที่เดินทางนั้นน่ะ เธอก็หาความผ่อนคลายให้ตัวเองสิ ถึงจะถูก ไม่ใช่นั่งหน้าตูมไปจนถึงบ้าน มันไม่ได้ผลดีเลยนะ เปลี่ยนๆ บ้างเถอะ เพื่อตัวเธอเอง” เพื่อนของนงนุชแนะนำแกมหาทางออกให้
ฟังพิไลลักษณ์พูดจบ นงนุชก็เริ่มคล้อยตาม เพราะคำแนะนำของเพื่อนสนิทนั้น เข้าท่าดีไม่น้อย ที่ผ่านๆ มา เธอใช้เวลาเดินทางทั้งช่วงออกจากบ้านและช่วงกลับบ้าน วันหนึ่งสามชั่วโมงกว่าเห็นจะได้ แล้วเธอก็ไม่ได้ทำอะไรเลย แม้แต่ฟังเพลงก็ไม่ใส่ใจ เธอเอาแต่นั่งทำหน้าตูม ในหัวคิดเรื่องงานไปจนถึงบ้านอย่างที่เรียกว่าแทบจะไม่แกะเรื่องงานออกจากสมองเลย ซึ่งนับวัน มันยิ่งทำให้ชีวิตของเธอเคร่งเครียดไม่สดใส ขืนปล่อยไป เธอจะไม่หลงเหลือความสุขติดตัวแน่ๆ แบบนี้ต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรมขอตัวเองเสียแล้ว
ตั้งแต่นงนุชใช้วิธีหักดิบและเปลี่ยนพฤติกรรมแบบทันทีทันใด โดยใช้หนังใหม่ออนไลน์เป็นตัวช่วยหลัก ผลปรากฏว่าผู้คนรอบข้างเริ่มมีความรู้สึกดีๆ ต่อเธอ คงเพราะใบหน้าของเธอไม่ง้ำไม่ตูม เวลาใครพูดด้วย เธอก็จะให้ความสนใจและร่วมพูดคุย ต่างๆ เหล่านี้ตัวเธอเองก็สัมผัสถึงความแตกต่างที่เปลี่ยนไปในทางที่ดีได้ อีกอย่างที่ให้ผลดีก็คือ เดี๋ยวนี้เธอแทบจะไม่มีอาการปวดหัวเลย มันเป็นสิ่งที่เธอยินดีมาก เพราะเธอไม่ชอบการปวดหัว มันเหมือนหัวจะระเบิด เมื่อมันหายไปแบบนี้ ทำให้เธอสุขสบายขึ้น ต้องขอบใจพิไลลักษณ์จริงๆ ที่แนะนำสิ่งดีๆ และทำให้เธอค้นพบ..การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม เพื่อชีวิตที่ดีกว่านั้น มันเป็นจริงได้จริงๆ
